به کارگیری مدل ‏‎ahp‎‏ فازی جهت اولویت بندی پروژه های سرمایه گذاری و ارائه مدلی برای بهبود ناسازگاری در آن (مورد مطالعه: بخش انرژی)

بررسی و تجزیه و تحلیل پروژه های سرمایه گذاری و درنهایت اولویت بندی آنها با توجه به معیارهای اقتصادی-اجتماعی (و یا به اصطلاح کمی وکیفی) جزو مسائلی است که در دنیای امروز از اهمیت بالائی برخوردار می باشد.برای این منظور مدلها والگوریتم های بسیاری توسعه یافته اند که در میان آنها روش ‏‎ahp‎‏ از معروفیت بیشتری برخوردار است. اما ‏‎ahp‎‏ در محیط فازی که قادر است با متغیرهای محاوره ای به اعداد فازی مقایسات زوجی را انجام دهد، توان بیشتری برای نزدیکی با واقعیات خارجی دارد. یکی از مشکلات اساسی در به کارگیری ‏‎ahp‎‏ در حالت قطعی و یا فازی، مسئله ناسازگاری در نظرات تصمیم گیرنده ‏‎(dm)‎‏ می باشد. علیرغم توسعه های فراوان در حوزه ‏‎ahp‎‏، این موضوع همچنان نادیده انگاشته شده و یا به تصمیم گیرنده واگذار می شود. کار اصلی این پایان نامه دو جز است، در بخش اول از کنار هم گذاشتن تحقیقات دیگران، الگوریتمی فراهم آمده است ضمن حل مسئله تصمیم گیری به روش ‏‎ahp‎‏ فازی، وضعیت آن را نیز از بابت تشخیص و اطمینان از وجود سازگاری بررسی می کند. در بخش دوم، راه حل های متفاوتی برای کاهش ناسازگاری پیشنهاد شده است که مهمترین آنها راه حلی است که در آن با ایجاد کمترین تغییرات در نظرات ‏‎dm‎‏ به سمت رسیدن به سازگاری حرکت می کند. در پایان الگوریتم پیشنهادی برای انتخاب بهترین نیروگاه از میان انواع بخاری و سیکل ترکیبی به کار گرفته شده است. نتیجه حل مدل نشان می دهد که با توجه به معیارهای موجود که عبارتند از: هزینه ریالی، هزینه ارزی، حفظ محیط زیست و اشتغال زائی، نیروگاه بخاری از ارجحیت برخوردار می باشد.